...

Bir kişiyi hedef göstererek, karmaşık sorunlara basit bir açıklama getirmek... Bu, düşünmekten ve yüzleşmekten korkanların başvurduğu eski ama etkili bir yöntemdir. Derin düşünmek cesaret ister; çünkü düşünmek, kaçınılmaz biçimde sorumluluğu da beraberinde getirir. Oysa günah keçisi yaratmak, sorumluluğu bir başkasının sırtına yükleyerek vicdanın yükünü hafifletme oyunudur. Böylece birey, ne kendini sorgulamak zorundadır ne de sistemin çarpıklıklarıyla yüzleşir... Suçlunun kim olduğu çoktan ilan edilmiştir: tek başına bırakılmış, savunmasız bir insan. Onlar için hakikat konforlu bir yanılgıdır. Çünkü konfor, çoğu zaman hakikatten daha çekicidir.