Vakıflar Var?!
Yüzlerce, binlerce vakfın; yardımlaşma, dayanışma, insani hizmet, eğitimde fırsat eşitliği, açları doyurma gibi ideallerle kurulduğu bir ülkede, hâlâ insanların açlık, soğuk, barınma gibi temel ihtiyaçlarla baş başa kalması bir çelişki ve bir vicdan yarasıdır.
Birçok vakıf var ama bunların kaçı gerçekten toplum için çalışıyor? Kaçı sadece vergi avantajı, siyasi yakınlık veya imaj çalışması için kurulmuş?
Sosyal yardım ve dayanışma, bireylerin ve hayır kurumlarının üzerine bırakılmış. Oysa bu, esasen devletin asli görevi olmalı.
Ancak vakıfların yardımlarının kimlere ulaştığına bakıldığında, bu desteğin her zaman en ihtiyaç sahibi kesimlere yönelmediği görülmektedir. Yardım mekanizmalarının işleyişi, zaman zaman kamusal faydadan çok belirli çevrelere yakın kişi ya da grupları gözeten bir yapıya dönüşebilmektedir. Toplumsal eşitsizliklerin derinleştiği bir ortamda, bu tür kurumların asli görevi olan adil ve kapsayıcı hizmet anlayışından uzaklaşması, ciddi bir sorgulamayı gerekli kılmaktadır.
İnsanlar geçici yardımlara değil, onurlu yaşam hakkına ihtiyaç duyar.
